Om over na te denken

Geen mens is geneigd om bij zijn eigen sterfelijkheid stil te staan en maatregelen vooraf te nemen. Ieder mens weet echter dat het stervensmoment zal aanbreken.

 

En dan? Dat geldt allereerst geestelijk. Kunnen wij dan de Rechter van hemel en aarde ontmoeten om rekenschap van ons leven af te leggen? Zijn wij dan met God verzoend door Christus? Die vraag ‘En dan?’ geldt echter ook met betrekking tot ons lichaam. Een christen zal in navolging van Christus begraven willen worden om op de jongste dag opgewekt te worden. Paulus spreekt in 1 Korinthe 15 over de begrafenis als een gezaaid worden in verderfelijkheid en in oneer. Bij de wederkomst van Christus zal dat verderfelijke lichaam opgewekt worden in onverderfelijkheid.

Ja, van Gods kinderen mag gelden dat het lichaam zelfs in heerlijkheid zal worden opgewekt. Bij een begrafenis wordt nogal eens gezegd dat de gestorvene in dat graf ligt tot de dag van de wederkomst van Christus. Maar is dat waar?

Tot voor kort was het in elk geval in de burgerlijke gemeente Zaltbommel niet waar. Daar was het door de politiek onmogelijk gemaakt om een zogenaamd eeuwigdurend grafrecht te kopen. Men kon een grafrecht kopen voor 10, 20 of 30 jaar. Er bestond wel de mogelijkheid om bij afloop van zo’n periode het grafrecht tegen een aanzienlijke betaling te verlengen.

Maar wie goed nadenkt, zal beseffen dat zo iets een keer ophoudt. Kinderen zullen dat nog wel voor het graf van hun ouders overhebben, maar kleinkinderen? Het ene kleinkind wellicht wel, het andere niet. Of als u geen kinderen heeft of alleenstaand bent, wat dan?

 

De praktijk heeft geleerd dat het nogal eens tot verwijdering in families leidt. Hoe men het wendt of keert, wie een grafrecht voor een bepaalde periode koopt, kan ervan op aan dat het graf eens wordt geruimd. In de gemeente Zaltbommel gebeurt dit in toenemende mate.